A UDC traballa na creación dun xemelgo dixital para mellorar a radioterapia no cancro de próstata

A UDC acolle o desenvolvemento dun proxecto para describir e predicir o crecemento de tumores e a súa resposta aos diversos tratamentos con tecnoloxías avanzadas de cálculo. Trátase do proxecto de investigación en oncoloxía computacional aplicado a cancro de próstata (PCATWIN) que desenvolve Guillermo Lorenzo, investigador contratado Ramón y Cajal do Departamento de Matemáticas da UDC, vinculado ao Grupo de investigación de Métodos Numéricos en Enxeñaría do Centro de Innovación Tecnolóxica en Edificación e Enxeñaría Civil (CITEEC). Un traballo realizado en colaboración cun equipo internacional e multidisciplinar, que inclúe persoal investigador e médico de España, Italia, Países Baixos, Reino Unido e Estados Unidos.
Centrándose nas primeiras fases da enfermidade desde a súa diagnose, o equipo busca deseñar métodos computacionais que lles permitan predicir como avanzará a enfermidade, podendo axudar así na toma de decisións relativas á frecuencia das probas de seguimento e á selección do tratamento radioterápico óptimo. Para axudar con todo este procesado de datos do paciente que permitirán personalizar o modelo, o cálculo das predicións tumorais, e a consecuente toma de decisións, o proxecto traballa na construción dun prototipo de xemelgo dixital.
A curto prazo, a investigación busca deseñar modelos e métodos computacionais que permitan predicir con suficiente precisión o crecemento do cancro de próstata desde o diagnóstico ata o seu primeiro tratamento, que adoita ser cirurxía ou radioterapia. Segundo Guillermo Lorenzo, “tamén estamos a traballar en modelos de resposta radioterápica e seguimento de pacientes post-tratamento. Ademais, buscamos cuantificar a incerteza das predicións, para así poder medir mellor o nivel de risco clínico da enfermidade de cada paciente e poder ofrecer unha atención clínica que a controle, pero non expoña ao paciente a excesivos tratamentos que poidan ter un impacto profundo na súa calidade de vida”.
De cara ao longo prazo, o equipo de investigación seguirá traballando no desenvolvemento do xemelgo dixital, a través da combinación dos datos de pacientes xa atendidos no pasado coa validación prospectiva, é dicir, tentando facer predicións para pacientes que acaban de ser diagnosticados.
Con todo, o labor de investigación deste grupo de investigación da UDC non queda aquí, senón que na actualidade está a desenvolver outros proxectos:
-O proxecto Green-HUGS pretende analizar a viabilidade de utilizar cavernas subterráneas creadas artificialmente en macizos rochosos salinos para o almacenamento a gran escala (a nivel industrial) de hidróxeno producido mediante fontes de enerxía renovábeis. Deste xeito o hidróxeno poderíase almacenar de forma eficiente para un uso posterior como combustible ou para produción de enerxía eléctrica.
-O proxecto TOPACIUS está orientado ao desenvolvemento e deseño de estruturas máis eficientes e resistentes coas que se pretende minimizar a cantidade de material utilizado para construílas, minimizando así o seu impacto nos recursos naturais e económicos e preservando ou incluso mellorando as súas propiedades mecánicas e resistentes.
-Os proxectos ATHENEA e NEPTUNE buscan deseñar modelos e métodos computacionais para o deseño de sistemas de enerxía renovábel desde dous ámbitos. Por unha banda, trabállase na mellora dos métodos de optimización destes sistemas, e por outra na mellora dos métodos de simulación para estimar os esforzos que as ondas de mar e o vento causan na estrutura que soporta as turbinas.
-O proxecto de investigación VIRIONBREAK, aprobado polo Instituto de Saúde Carlos III dentro da convocatoria de 2020, financiada polo Ministerio de Ciencia e Innovación de España e a Unión Europea, centrada no SARS-CoV-2 e a COVID-19. O seu obxectivo principal era desenvolver unha tecnoloxía para a análise dinámica da cápside do coronavirus, permitindo calcular as súas frecuencias e modos de vibración. Estes resultados resultan claves para identificar emisións electromagnéticas ou ultrasóns que poidan destruír o virión por resonancia. Aplicando ese principio, sería posíbel o seu uso para os procesos de desinfección instrumental, roupa e instalacións, así como para eliminar o virus en residuos biolóxicos. Ademais, podería usarse en tratamentos terapéuticos tras os ensaios clínicos, se as frecuencias resultasen seguras.