Investigadores galegos traballan nun proxecto para obter tinta de grafeno para impresoras 3D
mércores, 18 de febreiro do 2015
A investigadora galega
Esther GarcÃa-Tuñón está a liderar un grupo cientÃfico, posto
en marcha ao abeiro do Imperial College de Londres, para impulsar
o desenvolvemento de tinta de grafeno para impresoras 3D. Como
lembraremos, o grafeno é un material de grandes posibilidades en
múltiples eidos industriais, mesmo para facer posÃbel o
afianzamento da baterÃa ideal (o grafeno permite moita máis
durabilidade e capacidade có litio, e abrindo marxe para tamaños
moito máis reducidos) pero que tamén fornece un importante
potencial no ámbito da impresión. De feito, poderÃase empregar en
impresoras 3D de xeito directo. As súas caracterÃsticas principais
(ten feitura de retÃcula hexagonal bidimensional, no canto de
estrutura tridimensional) fan que este material sexa duro e
resistente á par que flexÃbel. Agora, o equipo da santiaguesa
Esther GarcÃa-Tuñón quere tirarlle partido para a nova era da
impresión.
Como dixemos, a
investigación realizouse no Imperial College de Londres, en Reino
Unido, por un colectivo liderado pola devandita investigadora galega
xunto aos seus colegas Suelen Barg, Victoria GarcÃa Rocha, Eleonora
D’’elia, Eduardo Saiz Gutiérrez e Robert Maher. Tamén achegan a súa
experiencia cientÃficos da Universidade de Warwick e a Universidade
de Bath; Francisco Guitián, da Universidade de Santiago de
Compostela, e Jaime Franco, da empresa galega Keramat, situada no
Poligono Novo Milladoiro da Coruña.
O equipo traballou no
achado de novas formas de producir grafeno para que este poida ser
empregado en impresoras 3D e crear, polo tanto, estruturas
tridimensionais (do bidimensional ao tridimensional). Usaron o
devandito material modificado quimicamente (óxido de grafeno, GO, e
redución de óxido de grafeno, rGO), ao que xuntaron unha miúda
porcentaxe de polÃmero tamén modificado. O resultado: unha tinta
con base de auga que amosa a textura e a consistencia axeitada para
dar forma a un material definido e fixo que sexa quen de saÃr por
unha embocadura. Ou sexa, un proceso análogo á impresión 3D
incluÃndo fabricación por filamento fundido.
Segundo informan os
investigadores e reflicte o Imperial College, a técnica de crear
estruturas tridimensionais a partir de materiais bidimensionais, como
o grafeno, recibe o nome de impresión directa de tinta (DIW), tamén
coñecida como impresión e ensamblado directo (DWA) ou robocasting.
Sinalar tamén que a tinta ou pasta creada permite empregar
embocaduras de só 100 micras de diámetros.
Os investigadores están
xa traballando noutras liñas complementarias e desenvolvendo
aplicacións como dispositivos electrónicos flexÃbeis, membranas
para limpeza de verteduras de combustÃbeis ou sensores de presión
para a pe’’ de robots, engaden.
VÃdeo do Imperial College no que dan conta da impresión en 3D con grafeno