O circuíto integrado cumpre 50 anos

venres, 12 de setembro do 2008 Marcus Fernández

JPEG - 130.1 KB
Prototipo do primeiro circuíto integrado baseado en xermanio

O 12 de setembro de 1958 o novo empregado de Texas Instruments, Jack Kilby, amosou aos seus compañeiros algo que viña de construír, un circuíto integrado nunha peza de material semicondutor, o que sería o comezo de toda unha revolución, pois era o nacemento do chip e do que se deu en chamar terceira xeración da informática.
As válvulas de baleiro fixeran posibles os avances da electrónica na primeira metade do século XX, e foron relevadas polos transistores (que dominaron a década dos 50), pero o invento de Kilby permitía a integración de moitos transistores nun espazo moi reducido e sen cables ou soldaduras, posto que consistían na creación dun circuíto completo.

JPEG - 86.7 KB
Kilby foi un dos inventores do circuíto integrado

Kilby construíu un prototipo de circuíto integrado do tamaño dunha unlla nun anaco de xermanio con cables sobresaíndo e pegados a unha lámina de vidro, que en pouco se parece ao que hoxe entendemos coma un chip.
Paralelamente o enxeñeiro Robert Noyce (traballando para Fairchild Semiconductor) tamén fixo un invento semellante baseado en silicio en vez de en xermanio, aínda que Kilby e Texas Instruments patentaron antes o circuíto electrónico miniaturizado (en febreiro de 1959) aínda que sería a tecnoloxía de Nyoce a que remataría por imporse no mercado (na actualidade aínda se empregan chips baseados en silicio) e o enxeñeiro de Fairchild Semiconductor sería un dos confundadores de Intel xunto con Gordon Moore.
O invento do circuíto integrado recoñécese en igual medida a Kilby e a Noyce, o que no ano 2000 lle valeu a Kilby o Premio Nobel de Física (Noyce morreu en 1990, polo que non puido recibir o galardón). Kilby tamén faleceu en 2005, polo que no 50 aniversario do seu invento non queda ningún dos seus autores para celebralo.

PUBLICIDADE